ಮೊದಲ ಅದ್ಯಾಯ: http://pennupaper.blogspot.in/2013/11/i-never-had-serious-relationship-with.html
ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕ ಡೈರಿಯನ್ನ ಓದುತ್ತಾ ಓದುತ್ತ ನಾನು ವಿಚಿತ್ರ ಸುಳಿಯ ಸೆಳೆತಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದ ಹಾಗಾಯ್ತು, ನನ್ನ ವಿಚಾರಗಳ ಮೇಲೆಯೇ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರತೊಡಗಿತ್ತು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಬದುಕು.
ಆತನ ವಿವರಣೆಯಲ್ಲಿ continuity ಇಲ್ಲ, ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಯೋ ಏನೇನೋ ಬರಿತಾ ಹೋಗ್ತಾನೆ. ಬಹುಶಃ
ಆ ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಏನು ನೆನಪಿಗೆ ಬರುತ್ತೋ, ಏನನ್ನು ಬರೆಯಬಹುದು ಅನ್ನಿಸುತ್ತೋ ಅದನ್ನ
ಬರೆದಿಟ್ಟಿದಾನೆ. ಯಾವ ಸಂಕೋಚವೂ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಆತ ಬರೀತಾನೆ, ಕೆಲವು ವಿವರಣೆಯನ್ನ ನಾನಿಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವುದಿಲ್ಲ (ಅವೆಲ್ಲ ಒಬ್ಬರೇ ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿ ಓದುವುದಕ್ಕೆ ಚೆಂದ). ಇನ್ನೂ ಆ ಡೈರಿಯನ್ನ ಓದುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ನಡುವೆ ಕೆಲವು ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳನ್ನ ಆತ ಬರೆದಿದ್ದಾನೆ ವಿಚಿತ್ರ ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಕಥೆಗಳಿಗೆ, ಘಟನೆಗಳಿಗೆ ಇರಬಹುದಾದ ಸಂಬಂಧವನ್ನ ವಿಶ್ಲೇಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ರೈಲಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನೆದುರಿಗೆ ಕೂತು ಎದ್ದು ಹೋದ ಆ ಅಪರಿಚನಿಗೆ ಅಂದಾಜು ನಲವತ್ತು ಅಥವಾ ನಲವತ್ತೈದು ವಯಸ್ಸು. ಆತನ ಬದುಕಿನ ಪುಟಗಳನ್ನ ಒಂದೊಂದೇ ತಿರುವುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಮನದ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಮೋಡ ಗುಡುಗುವ ಸದ್ದು, ಧಾರಾಕಾರ ಮಳೆ ಸುರಿದು ಮನಸು ತಿಳಿಯಾಗುವುದೆಂದೋ . . . ?
ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಬರೆದ ಆತನ ವಿವರಣೆಗೆ ಒಂದು ರೂಪ ಕೊಟ್ಟು ನಿಮ್ಮ ಮುಂದಿಡುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿರುವೆ. ಸಮಯ ಹೆಚ್ಚು ಬೇಕಾಗುತ್ತಿದೆ ಬೇಸರಿಸದಿರಿ.
'ಅಲ್ಲೊಮ್ಮೆ ಕಾಡು ಮಲ್ಲಿಗೆ ಅರಳಿತ್ತು,
ತೆಳು ಬಿಸಿಲಿತ್ತು, ಜಿಟಿಜಿಟಿ ಮಳೆಯಗುತಿತ್ತು
ಬಣ್ಣದ ಬಿಲ್ಲಿಗಾಗಿ ಕಣ್ತೆರೆದು ಕೂತೆ . . .
ಮೂಡಿದ ಬಿಲ್ಲಿಗೆ ಬಣ್ಣವಿರಲಿಲ್ಲ'
ಡೈರಿಯನ್ನ ಓದುತ್ತಾ ಓದುತ್ತಾ ಮನದಲ್ಲಿ ಮೂಡಿದ ಸಾಲುಗಳಿವು.
Chapter 2: As a kid
My mother was around 17, when she introduced me to this
world. She was too young to become mother, though at that point in time many girls
of her age had more kids. Whenever I look at her teenage photograph it’s a
'wow' feeling, for young boys it always goes like that irrespective of
mother or girlfriend 'beauty is beauty'. In those photographs I feel her style
might have disturbed much masculine gender, in some photographs she held me in
her arms as if I'm a flower and I say 'how sweet'. my mother could have enjoyed
a lot her young age, though she did compare to her contemporaries, if she
did not conceived me, and I really don't carry guilt because its completely
related to her co-operation and my biological father's powerful hormones called
as follicle-stimulating harmone (FSH), luteinizing harmone (LH) and
testosterone. I was a helpless and strongest sperm cell won the battle in her
womb and become successfully introduced to this world, is that my fault?
I
spend quality time with my mother and some other family
members since I was a kid. One fine morning I woke up and I started
analyzing a
dream of last night which was very new to me. Later, my bed time
activity not just sleeping so I concluded it like ‘I’m an adult’ –
celebrated it all alone for many months.
The birth of Cupid took place in my body not sure about in
my soul. Same time I realized ‘I’m already used by someone else’.
Awesome NRK.
ReplyDeleteಹೊಸಾ ನಮೂನಿ ಬರಹ. ಅನೇಕ ಅವಕಾಶಗಳಿಗೆ ಆಸ್ಪದವೀಯುವ ವಿಧಾನ. ಮತ್ತು highly interesting!
ReplyDeleteಒಂದೇ ಸಂಶಯ: Helpless ಅನ್ನೋ ಬದಲು enthusiastic ಎನ್ನುವುದೇ ತರ್ಕಬದ್ಧ ಅಂತ ನನ್ನ ಭಾವನೆ.
ಮೊದಲು ತಾವು ಬ್ಲಾಗಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದ್ದು ಖುಷಿಯ ವಿಚಾರ.
ReplyDeleteಬರಹವು documentary ಪಕ್ವತೆ ಹೊಂದಿದ್ದು ಚಿಂತನಾರ್ಹವಾಗಿದೆ.